|
Enkele producties van Opera op Zak zijn beschreven in de media. De recensies vindt u hier onder, evenals beeldfragmenten van onze producties.
Beeld Rechts ziet u fragmenten van eerdere producties. Geheel bovenaan: een korte trailer van La Voix Humaine uit 2018, gevolgd door de productie Bastien & Bastienne BinnensteBuiten (2016). Daaronder vindt u De Meid De Baas (2012), zowel een korte registratie als een reportage van NTR Podium. Daaronder opnieuw twee registraties van zowel The Stronger (2009) als de straatopera Het Kleine Opera Circus (2007). Voor een reportage van Vom Fischer und seiner Frau (2014), gemaakt door NTR Podium, klikt u op de volgende link: klik hier (vanaf min. 21) Tekst Zowel La Voix Humaine, Het Kleine Opera Circus als Hereneiland zijn beschreven in de pers, zie hieronder: La voix humaine
Hartverscheurende telefoon-monoloog - Marthe Saelens, NRC 15 augustus 2018 Dat was ook het geval tijdens de opera La voix humaine in de tuin van het Museum Van Loon. Enkele vrouwen beginnen de hartverscheurende telefoon-monoloog van de Franse componist Francis Poulenc af te steken. Twee figuranten staan op de trappen voor het Koetshuis, een andere stond daarnet nog tussen het nietsvermoedende publiek. In de keurige grachtentuin van het patriciërshuis kan je tussen de rozenstruiken en met het gefluit van vogels ten volle genieten van dit schouwspel. Beide sopranen, Renate Arends en Liza Vjera Lozica, slagen erin de rauwe realiteit van een man die zijn vrouw verlaat vol passie over te brengen. De vrouw klampt zich hartstochtelijk vast aan het laatste telefoontje met haar geliefde, als was dit het laatste telefoongesprek dat ooit op aarde zou kunnen gevoerd worden. “Maar lieve schat…”, jammert ze meermaals. Tijdens de finale van de lyrische tragedie begint het te regenen, maar dat deert niet. Integendeel: het druilerige, vergankelijke weer past perfect bij de sfeer van deze opvoering en de naar genegenheid smachtende vrouw. Het Kleine Opera Circus
Mozart schalt over de Zwolse straten - door Tim Berghuis, Zwolse Courant 13 april 2007 "KamerOpera Festival op ludieke wijze in gang gezet op NS-Station" ZWOLLE - "Gelato, gelato," De stationsgong - "er zijn vertragingen tussen Almelo en Hengelo" - wordt plots overstemd door het belletje van een Italiaanse ijscoman met dito tongval. In zijn run naar de trein of bus wordt de passant tot stilstaan gedwongen door dit staaltje straatopera, dat diende als startschot voor het tweede Nederlandse KamerOpera Festival. Met deze vorm van openhartigheid hoopt de organisatie de opera als geheel in de schijnwerpers te brengen. "Heel veel mensen zien opera nog als iets elitairs, maar wij willen laten zien dat opera ook heel laagdrempelig kan zijn", vertel Alex Mooren. De eerste aanzet levert meteen succes op, want een bonte stoet zet de achtervolging in op het spontaan verrezen operacircus. Huisdeuren springen open, automobilisten kijken verbaasd op. Zelfs de shoarmabakker laat zijn vlees even voor wat het is. Het gezelschap marcheert ondertussen van locatie naar locatie, acterend dna wel zingend. Het repertoire van Mozart en Rossini schalt levendig over de Zwolse straten. Gedurende de scenes doet de ijsco man verwoede pogingen de aandacht van een operadiva te trekken, maar er blijkt al een verloofde in het spel. De volgers grijpen in allerijl naar hun digitale camera om deze positieve verrasing op de gevoelige plaats vast te leggen. Evenals het straattheater van gisteravond, verenigt ook het KamerOpera Festival improvisatie met experimentele voorstellingen, gekoppeld aan een stukje intimiteit. Waarbij opera in alle gevallen de hoofdrol vertolkt. Intimiteit en gastvrijheid met miniopera's - door Tobias Kokkelmans, Theatermaker mei 2007 Een lome middagzon nestelt zich boven station Kampen. Terwijl een ijle accordeonmelodie in de hitte lijkt te verdampen, smelt langzaam het Italiaanse ijs in het karretje van Antonio (mimeacteur Toon Kuijpers). Onopgemerkt beweegt een NS-conducteur (bariton Neil Baker incognito) zich tussen de toeschouwers om vervolgens uit volle borst de 'Toreador' uit CARMEN te zingen. dan fietst sopraan Caroline Cartens wulps voorbij als een personage uit een film van Tinto Brass. En het opgewonden publiek volgt. Deze innemende straatvoorstelling van stichting Opera op Zak zet meteen de toon op deze tweede dag van het Nederlands Kameropera Festival 2007. De sfeer is intiem, de artiesten zijn benaderbaar, de toeschouwers worden uitgedaagd in conventionele settings. (...) 
Hereneiland
De stilte is er om verbroken te worden - de Volkskrant, 19 augustus 2005 (...) Meer dan vijftig concerten en andere manifestaties omvat het Grachtenfestival, dat in de loop der jaren is opgebloeid uit het landelijk bekende Prinsengrachtconcert, dat zaterdag wordt gehouden. In alle gevallen (4'33" misschien uitgezonderd) is de stilte er om verbroken te worden. Dat wordt op komische wijze gedemonstreerd in het mini-operaatje Hereneiland van Joseph Horovitz, waarin twee Britse gentlemen aanspoelen op een onbewoond eilandje, maar niets tegen elkaar zeggen, omdat ze niet aan elkaar zijn voorgesteld. De tuin van Museum Van Loon, waar Hereneiland ook na het festival nog wordt gespeeld, is een prachtige locatie, en bariton Willem de Vries en tenor Erik Slik maken er onder leiding van regisseuse Elsina Jansen een vermakelijke boel van. (...) |
|
